We hebben het allemaal druk, druk, druk. Maar wat bereiken we nu eigenlijk? We lijken vooral achteruit te hollen. Wie heeft er nog tijd om echt te leven? Niet alleen in het weekend en op vakantie, maar altijd? Want zou het leven niet gewoon mooi moeten zijn? Met ups en downs, maar wel altijd de moeite waard? Steeds meer mensen krijgen een burn-out of een bore-out. Dat komt werkelijk niemand ten goede.
We hebben allemaal rust nodig. Niet zozeer fysiek (daar krijgen we eerder te veel van), maar vooral psychisch. Maar we hebben ook inspanning nodig. Het gaat om balans. We zoeken allemaal naar zingeving, maar zolang we bezig zijn met achter de feiten aan te hollen en er nooit de tijd voor kunnen nemen om na te denken over wat we werkelijk willen met ons leven, gaat dat nooit lukken.
Druk zijn is een ziekte. Geen ongeneselijke ziekte, tenzij je er niets aan doet. Je kunt wel denken dat het volgende maand rustiger zal zijn, maar dat is het nooit. Op de meenderij is hard werk geen uitzondering, maar de fysieke arbeid is goed voor je geestelijk welzijn: drie kwartier zitten levert al stress op. Je lichaam is er gewoon niet op gebouwd. Maar na de arbeid moet er ruimte zijn om te rusten. Voor de een is dat vroeg naar bed, voor de ander is dat een goed gesprek tot in de vroege uurtjes. Maar voor iedereen geldt: de boog kan niet altijd gespannen zijn.
Tijdens een boswandeling continu je Facebook checken is niet gezond”