Het opzetten van een groot project, een meenderij bijvoorbeeld, is geen sinecure. Je doet zoiets niet op een verloren maandagmiddag, het vergt veel denkwerk. Wat je veel zult horen bij een groot project is: je moet vooral beginnen.

Maar wat is beginnen? De een zal misschien het bedenken van het idee al beginnen vinden, terwijl de ander pas over beginnen spreekt als er gebouwd of geplant gaat worden. Zolang het idee in je hoofd zit, kun je niet echt van beginnen spreken. Maar zodra het idee de wereld ingestuurd is, analoog of digitaal, is er wel een begin gemaakt.

Sommige mensen zijn aanpakkers: ze beginnen gewoon en zien wel wanneer ze tegen problemen oplopen. Die lossen ze gaandeweg wel op. Anderen zijn denkers: ze zien problemen die anderen niet zien en soms ook oplossingen die anderen niet zien. De aanpakkers zullen tegen de denkers zeggen dat ze gewoon moeten beginnen, de denkers zien geen reden tot overhaaste beslissingen.

Wie er gelijk heeft? Daar gaat het helemaal niet om: beide type mensen zijn waardevol. Het gaat erom dat ze samenwerken en elkaar niet veroordelen op de manier waarop hun hersenen werken. Ze kunnen heel veel van elkaar leren, mits ze van elkaar accepteren dat ze anders in elkaar zitten en daar geen waardeoordeel over vellen. Want ook neurodiversiteit is van groot belang voor een veerkrachtige samenleving.