Wanneer voel je je ergens bij betrokken? Iemand kan jou ergens bij betrekken, maar voel je je dan ook direct betrokken? Betrokkenheid is een diep gevoel van verbinding. Je wilt dan graag je aandacht, tijd en energie aan iets of iemand schenken. Daarvoor is het nodig dat je je open stelt en dat je je kwetsbaarheid toont.

Echte betrokkenheid vergt volledige inzet. Verbind je je aan een project, dan verbind je je ook aan de mensen die bezig zijn met dit project. Je raakt niet alleen betrokken bij het project zelf (de taak), maar ook bij de mensen. En de andere mensen raken betrokken bij jou. Daarom is het noodzakelijk dat je open staat voor die anderen, voor hun ideeën, gedachten en dromen ten aanzien van het project, maar ook voor die personen zelf. En ook dat je zelf laat zien wie jij bent, niet alleen wat jij weet, kunt of zegt.

In de meeste werksituaties laten mensen niet hun hele wezen zien. Zij laten slechts een stukje van zichzelf zien, bijvoorbeeld alleen hun managerskant en niet dat zij daarnaast ook nog echtgenoot, vader of misschien wel moestuinier zijn. Betrokkenheid is niet iets passiefs, maar iets actiefs. Je zoekt uit wat er nodig is om je voor honderd procent aan iets te verbinden, je stelt je open en laat jezelf zien zoals je bent, als mens.

Aandacht hebben voor iets of iemand. Wanneer doen we dit nog werkelijk? Helemaal met je gedachten bij iets of iemand zijn, dus zonder ondertussen met andere dingen of andere gedachten bezig te zijn? De laatste jaren is er veel te lezen over mindfulness en je kunt ook allerlei verschillende cursussen volgen op dat gebied. Mindfulness heeft onder andere te maken met bewuste aandacht in het hier-en-nu. Dat is niet alleen fijn voor jezelf, maar ook voor anderen.

Als je je gehele aandacht kunt richten op een bepaalde taak, gaat al je energie naar die taak. Als je meerdere dingen tegelijk doet, wordt die energie verdeeld over de verschillende taken. Ons brein kan niet multitasken, blijkt uit onderzoek. We kunnen sommige dingen wel tegelijkertijd doen, maar hierbij gaat het om automatismen, zoals bijvoorbeeld slikken of bepaalde routineuze handelingen. Echte aandacht kun je pas geven als je een leeg hoofd hebt, niet vol met allerlei gedachten, ideeën en plannen. Je kunt dan met je hele hoofd en hart bij een taak of een persoon zijn. Zo’n leeg hoofd is heel moeilijk en misschien wel onmogelijk, want er zweven altijd wel gedachten voorbij. Dat geeft ook niet, als je er maar bewust van bent en niet achter de gedachten aan gaat.

Aandacht heeft te maken met betrokkenheid. Voel je je betrokken bij het project waaraan je meewerkt? En voel je je ook betrokken bij de mensen met wie je samenwerkt? Heb je aandacht voor je taak, maar ook voor je medemens? Echt aandachtig luisteren is een hele kunst. Als we luisteren naar iemand, zijn we vaak al bezig met het bedenken van een antwoord, met onze eigen visie op de zaak of zelfs soms met totaal andere zaken. Wat als we nu eens helemaal voor die ander gaan, ons er helemaal op toeleggen om die ander te begrijpen? Wat aandacht krijgt groeit! Dat geldt ook voor mensen.

Aandacht geven kost geen tijd, wel inzet vanuit een gevoel van betrokkenheid. En je krijgt er een heleboel voor terug.